IJsbergen
Een vastgelopen ijsberg in Back Harbour, Twillingate, mei 2004.
Newfoundland is een van de beste plekken ter wereld om ijsbergen te zien. Jaarlijks drijven gemiddeld 250 ijsbergen mee met het koude water van de Labrador golfstroom richting de Grand Banks, een route die bekend staat als de Iceberg Alley. Sinds 1912, het jaar waarin de Titanic zonk, worden de ijsbergen getraceerd, gevolgd en geteld. Gemiddeld zijn dat er dus 250 per jaar, maar dit aantal kan jaarlijks sterk variëren, met als grootste uitschieters: geen één in 1966, en 2202 in 1984.
De beste tijd van het jaar om ijsbergen te zien ligt tussen het voorjaar en de vroege zomer, zo van april tot juni. Goede plekken voor het waarnemen van ijsbergen zijn Bay Bulls, Witless Bay, St. John's/Cape Spear, Bonavista, Twillingate, La Scie, en St. Anthony.
De ijsbergen die de kust van Newfoundland passeren zijn afkomstig van de eeuwenoude gletsjers van Groenland. Het ijs waaruit deze gletsjers bestaan, kan wel 10.000 tot 15.000 jaar oud zijn.
IJsberg bij Conche, juli 2002.
De ijsbergen ontstaan doordat ze als grote brokken van het gletsjerijs afbreken en in het zeewater belanden. Vanaf hier beginnen de ijsbergen aan een lange reis van 2 tot 3 jaar, die hen uiteindelijk naar het zuiden zal brengen. Maar eerst brengt een noordelijke stroming hen naar de Baffin Bay, alwaar ze vastzittend in het pakijs hun eerste winter doorbrengen. In het voorjaar, zodra het pakijs smelt, vallen ze opnieuw ten prooi aan stromingen, die de ijsbergen door de Davis Straat naar de Labrador Zee en de noordkust van Labrador voeren. Daar wordt opnieuw een winter in het pakijs doorgebracht. Wanneer ze het voorjaar daarna opnieuw loskomen uit het smeltende pakijs, gaat hun reis uiteindelijk zuidwaarts verder langs Labrador en de oostkust van Newfoundland.
IJsberg bij Twillingate, juni 2000.
Een vastgelopen ijsberg in Back Harbour, Twillingate, mei 2004.